Strona Domowa Miłki Malzahn
To był dzień, w którym wieczorem spadł na miasto zimny deszcz, media przypominały o śmiertelności, relacjonując wielkie podróże małego wirusa; w niektórych sklepach zabrakło makaronu. Dziwny to był dzień, ale w finale pięknie (i radośnie) rozmawialiśmy o literaturze!
Przedfinałowe spotkania z nominowani do Nagrody Literackiej im. Wiesława Kazaneckiego (2020.03.02)
Jedno przymknięcie oczu – i wędruję w czasie. Słyszę gwar ludzi podekscytowanych spotkaniem, skrzypienie wozów, czuję zapach koni, siana, zgniecionej trawy. Dziewczyny chichoczą, chłopaki palą tanie papierosy. Nawoływania wplatają się w melodyjny szum rozmów, który powoli się rozrzedza, gdy grupki z odleglejszych w si wyruszają do domów. Czasem z daleka słychać, że śpiewają idąc. Nie było tu tej ciszy, który jest.
