Speaking aloud about difficult emotions, about invisible convulsions of the heart – is not easy. In fact, it is a very difficult art that only a few have mastered…. What about me? No, I don’t think so. 🙂 My language is Polish, so I wonder: is easier to express absolutely sincere, painful emotions in a foreign language…. ? I’m checking it out.
P.S. Scientific research shows that when we use a foreign language, our decisions and judgments may be shaped differently than when we use our native language. I reached for the work of moral psychologist dr hab. Michał Białek from the University of Wrocław / Poland, who, as part of a grant from the National Science Centre, studies the so-called foreign language effect.
Pan w panamie patrzący na mnie z lustra wykrzywia się w uśmiechu, w którym widać że ma sztuczną szczękę, ale jakiż prawdziwe było jego patrzenie w przyszłość. Filozof bez publiczności filozoficznej. Zwolennicy filozofii analitycznej – sądzą, że pozostaje takim mulitukolorowym artystą, Witkacym (pokój luster normalnie). Dla tych wychowanych na postmoderniźmie – jest za bardzo klasyczny, poukładany, w jego filozofowaniu pojawia się prawda absolutna, są odwołania do nauk szczegółowych (lustro swoich czasów)
Podejrzliwość wobec jego myśli – była i jest wielka. Moja podejrzliwość wobec widoku w lustrze – była i jest wielka, ale wiem… że to ważna informacja.
***
ta opowieść zakwlifokowała się 25. Międzynarodowy Konkurs „Witkacy pod strzechy” http://witkacy.art.pl/pl/
Ta informacja z tafli lustra skapuje do kubeczka w którym trzymam szczoteczkę do zębów. Widzę siebie przez hologram Witkiewicza – głosiciela końca.
nie ma jednego klucza interpretacyjnego dla końca naszego sposobu bycia w tym świecie
nie ma jednego klucza interpretacyjnego tego artysty,
nie ma jednego klucza interpretacyjnego dla widoku w lustrze. W żądnym.
nie ma jednego klucza interpretacyjnego dla zmian, które się dzieją. Teraz. Wszędzie.
nie ma jednego klucza interpretacyjnego dla wszędzie
nie ma jednego klucza interpretacyjnego
nie ma jednego klucza interpretacyjnego… końca. nie śpij.
Stanisław Ignacy Witkiewicz – filozoficzny maksymalista, wtapia się w moje lustrzane odbicie, i być może dzieje się tak we wszystkich lustrach tego miasta, ale mało kto… w ogóle kojarzy tę postać, ten wizerunek, tę prawdę, to proroctwo. I mało kto miał tak ciężką noc. Wszyscy się wyspani i piją teraz poranne kawy, patrząc na zafoliowane okna. Pandemiczne powietrze sprzyjało autohipnozie.
Kultura, jaką znano do tej pory, zniknie, a „ludzkość spać będzie odtąd szczęśliwym snem bez snów, nie wiedząc w istocie nic o rzeczywistości groźnej i pięknej, którą przeżyła” (NF 131).
Otóż nagrywamy i nagrywamy i… Nagraliśmy piękną piosenkę pt. 'Jestem Tu’ – która właśnie dostała się do finału bardzo eleganckiego konkursu, organizowanego przez Teatr Stu i RMF Classic. Kochamy ją szczerze, bo koi nam nerwy, oraz przenosi słuchacza w czasie. Teraz – pora na głosowanie!
Wszystkie piosenki są pod linkiem, nasza to JESTEM TU, głosowanie potrwa do 29 maja do godz. 23:59.
słowa: Miłka Malzahn muzyka i produkcja: Wojtek Bura gość specjalny: Marek Abramowicz – akordeon mastering: Rafał Boniśniak / Papaya Studio ***
Jestem tu
Kiedy tu byłam ostatnio dziwne stało się miasto
pełne niestrasznych tajemnic zapach ciastek i piwnic
anioły gołębi, zasłaniały mi niebo a teraz tu stoję i tego teraz mi trzeba
Jestem tu i nigdzie indziej już nie nie dam rady iść wprzód ani zostać ani cofnąć się
Kiedy tu byłam ostatnio kwiaty zwiędły, bo smog
tramwaj przez franciszkańską wiózł wspomnienia na rok
strzępy rozmów i wino pęd przez planty i wiersze
kiedyś to tu się żyło wszystko było tak pierwsze więc
jestem tu i nigdzie indziej już nie rynek cichy jest znów wszystko widzi i wszystko wie Jestem tu i nigdzie indziej już nie nie dam rady iść wprzód ani zostać / ani cofnąć się
Kiedy tu byłam ostatnio kiedy mi było aż tak
dusze miejsc dusze bratnie tak was teraz mi brak
i tu stoję i sama nie wiem – czekam czy śnię
patrzę Bracka jest brama portal w czasie / więc wiesz że jestem tu i nigdzie indziej już nie nie dam rady iść wprzód ani zostać / ani cofnąć się więc jestem tu i nigdzie indziej już nie rynek cichy jest znów / wszystko widzi i wszystko wie
