Miejskie przyjemności. Typowe.
Miejskie przyjemności. Typowe. Sobotnie przejedzenie.
— Trzeba mi będzie iść do rzeźnika.
— Nie potrzeba, zrobisz rosół z drobiu, dzierżawcy ci dostarczą. Powiem Cornoillerowi, aby nastrzelał kruków; z tego jest najlepszy rosół.
— Czy to prawda, proszę pana, że one jedzą trupy?
— Głupia jesteś, Nanon! Jedzą jak wszyscy, to co znajdą. Czy my nie żyjemy z trupów? Czym są sukcesje?
Pochlebca sprzedał wolność za potrawę.
Już mu życie obrzydło. Spieszno mu — pisze — zdrowie i życie położyć za wiarę świętą, za którą umrzeć każdy poczciwy ma mieć sobie za największe szczęście… I w kilka wierszy potem, donosząc o stracie kucharza, mówi: „O kucharza abym nie miał być żałosnym, to niepodobna… Boć to nasze tylko na tym świecie, co zjemy dobrze i smaczno”… Oto nieodrodny szlachcic swojego wieku!
dwóch solidnych facetów na stabilnych okrągłych nóżkach, o pojemnych płucach i wzbudzającym zaufanie kształcie (choć bez głowy) – będzie strzegło uszu moich (przed strzygami etc…). Strugał: Rafał Ra-v Boniśniak. Drewienka życia pełne, symboliczne stemple, tajemnicze formy prowadzące do normy 
Podziękowania 
Miłka Malzahn
Miłka Malzahn, pisze powieści, myśli powieści, oraz powiada powieści (ale to tylko na specjalne życzenie tylko). Jest filozofem, dziennikarzem, pisze książki, wykłada na uczelniach i robi czapki na szydełku, bo ma taką fantazję i lubi podążać za nitką.
