żegnanie niemocy wydaje mi się i trudna i piękną czynnością. Tajemnicą bytu wspartego o sekret zadowolenia, wyzwolenia, wypełnienia, zapełnienia niepełnego. Skądinąd piękne słowo – ZAŻEGNANIE.

myślę nad nową fryzurą, myślę nad nowym kolorem (ta zawadiacka grzywka :), myślę nad tym, co może sobie myśleć to kudłate stworzenie, które jest tak elegancką  krową 😉 a przy okazji: Czarna krowa w kropki bordo wędrowała drogą. Z przodu…

tak,  trzeba wybrać trasę. dzień puszczony wolno lubi się zagubić, przystanąć w miejscu niedozwolonym, rozpędzić się na pasach, nie dotrzeć do celu. żadnego! dlatego mapa wytycza potencjały, przyjemniej dziś 🙂 75 osób